De Icefield Parkway experience - Into the Wild

11 juni - We hebben de dag in het stadje Banff doorgebracht.
Via een park zijn we gaan hiken naar een enorme waterval. Nog voordat
we het park in liepen hoorden we een pop-rock band muziek maken. Tegen de rotswand aan van de enorme bergen die Banff omringen.
De akoestiek van de bergen werkte goed en de muziek werd tegen de
rotswand zo het hele dorp ingeslingerd en klonk geweldig! Hoe verder
we het park in liepen hoe dichter bij de muziek we kwamen, hoe beter
het klonk. New Radicals, You Get What You Give. Heerlijk!!
Gaandeweg ons pad naar de waterval werd het geluid van de muziek
verweven met dat van het water en uiteindelijk overstemde de waterval
de muziek. Was een mooie gewaarwording.
Verder in Banff wat rondgeneusd. Regen en zonneschijn wisselden elkaar
af. De regen deerde ons niet.

12 juni - De volgende dag hebben we de tank nog eens volgegooid na de
waarschuwing dat er voorlopig (175 km) geen tankstation zou zijn, en zijn we
richting Wilcox Creek gereden. We bevonden ons op de mooiste weg van
Canada, de Icefield parkway. Een lange Highway - die zich een weg
baant dwars door de Rockies, van Banff naar Jasper (met ongeveer als
tussenstation Wilcox Creek).
We zijn langs een paar waanzinnig mooie gletsjermeren gereden, met
water zo blauw-groen, dat het bijna live fotoshop lijkt!
De rit over de Highway gaf ons bij elke bocht adembenemende beelden
die met geen pen te beschrijven zijn. We waren er stil van en zijn
veel uitgestapt om te luisteren naar de stilte en het voelen van de
wind, de zon en de kou. Volkomen betoverd.

Wilcox Creek.
Een campground zonder enige voorzieningen, zelfs was er niemand om
geld te innen. Dit kon je gewoon in een box droppen. Hout voor een
vuur kon je ook gewoon pakken. Het bleef tot laat lekker weer. Dat was
fijn, want Wilcox Creek zou de koudste nacht zijn die we tegemoet
zouden gaan, op ruim 2 km hoogte midden in de besneeuwde Rockies. Geen hook-up dus geen verwarming.
s Nachts werd het koud maar we lagen knus bij elkaar onder twee dikke dekbedden.
s Ochtends werden we echt wel koud wakker. Onze ademhaling was
zichtbaar in condens.
Snel thee gezet en een broodje geroosterd, en op pad gegaan met de
verwarming op 4!

13 juni - we vervolgden onze route via de Icefield parkway en hebben
als eerste een berg beklommen waarvan geschreven werd dat je, eenmaal op de top, de gletsjer aan kon raken. Dat die gletsjer in de afgelopen decennia met 60% geslonken is, hadden ze er niet bij verteld.
Wel op de top dus, maar aanraken ho-maar:)
Vrieskou, maar warm door de inspanning.
Onze weg vervolgd richting Jasper, langs een aantal watervallen. Bij
Jasper boodschappen gedaan voor het eten (een warme kip en wat sla) en neergestreken op onze nieuwe campground. Eentje met full hookup dus stromend water stroom en wifi.