Victoria en Vancouver

Maandag 20 juni, onze tweede dag in Victoria, en het besef dat we definitief afscheid hebben genomen van de ruige wildernis van de campgrounds van de BC parken die we steeds bezocht hebben en waar we echt tot rust kwamen en afstand hadden van het jachtige leven.

Al vroeg hebben we de bus genomen naar Inner Harbour. Het was maandag ochtend voor de Victorianen en de stad sliep... Alleen de zwervers waren op, en blij ons te zien. Dat genoegen was overigens geheel niet wederzijds..
Tegen een uur of 11:00 kwam de stad tot leven. De terrasjes openden hun toegang en mensen stapten de straten op. We hebben de scenery-walk gelopen. Een wandeling helemaal door de havenkom, van oost naar west. Aan het eind zijn we neergestreken op een terrasje in de zon. Daar hebben we wel anderhalf uur gezeten. Met limonade, een wijntje, en chocoladetaart. Vlak bij ons staat een bandje. Ze spelen "summertime", heerlijk..!
Nadat onze buik gevuld was, zijn we weer gaan lopen. We hebben het gouvernement gebouw bekeken en het Empress Hotel. Beide Indrukwekkend mooi. Toen liepen we tegen een saxofoon kwartet aan. Jonge gasten. Een sopraansax, twee altsaxen en een bassax. Er stond een handjevol mensen op een afstandje te kijken en luisteren. Prachtig speelden ze. Eline liep naar ze toe en gooide geld in de bak. Ze bogen alle vier naar haar. Vlak daarna zetten ze een medley in, van de Kleine Zeemeermin, Aladin, Mulan en Frozen. Ondanks het warme broeierige weer hadden we allebei kippenvel.

Daarna de winkelstraten onveilig gemaakt en met de bus weer terug naar Fort Victoria, ons park. Met de buschauffeur leuk gedaan en populair, en toen we uitstapten toeterde hij naar ons. Bleek dat we de verkeerde kant op liepen voor Fort Victoria:) hij nog een keer uitgebreid zijn deur open en per seconde vertellen wat hij zag en dacht, en moest lachen...:)

21 juni, dinsdag, de overtocht naar het vaste land.
Om 7:30 ronkte het motortje van Godzilla al als een bezetene en hopsakee, de Highway op naar Nanaimo bay om de overtocht naar het vasteland weer te maken. Liep opnieuw gesmeerd allemaal en na anderhalf uur varen reden we binnen tien minuten naar ons nieuwe en laatste onderkomen, Capilano RV Park.
Ingecheckt en Godzilla aan het infuus gelegd. Aanvankelijk van plan een duik te nemen in het zwembad hier, maar het werd betrekkelijk weer, dus eerst dageraad gehouden en toen besloten de bus te pakken naar het 400 ha grote natuur-vrijetijdspark van Vancouver: Stanleypark.
We namen de bus regelrecht naar een stel slimme jongens die ooit een fietsen-verhuur-handeltje zijn begonnen ergens aan de rand van het park. Die gasten zijn nu stinkend rijk! Wat een florerend handeltje!
We huurden twee fietsen en kregen een instructie mee, heel eenvoudig: er was één fietsroute die ongeveer een uur duurde door het park. Langs water, begroeiing, eettentjes, ijstentjes, strand, people strolling, skaters, gezelligheid, studenten op gras, noem het maar op. Het is eb en ruikt een beetje brak, naar "krabbetjes en zeesterren zoeken" - de geur van mooie herinneringen.

De zon was weer gaan schijnen en bij het strandje zijn we even afgestapt en hebben we een half uurtje gelegen. Wat een kadootje weer! Een geweldige ervaring!

Na de fietstocht zijn we met de bus naar Gastown gegaan, een populair uitgaansgebied, waar we op een terras hebben gegeten.

We hebben flink wat kilometers gelopen wanneer we uiteindelijk de juiste bus naar huis hebben en zijn om 20:30 thuis, moe maar voldaan.