Reykjavik in vogelvlucht

Hoi allemaal, hier zijn we weer - met het eerste reisverslag uit IJsland!
Vandaag vlogen we in pakweg 3 uur tijd van Sphl naar Keflavik.
De vlucht verliep spoedig (dank zij ons gebedje en nog wat andere bezweringen:)
IJsland zag er mooi wit uit in de aanvlieg route, en de landingsbaan ijzig, maar alles verliep gladjes (hehe:)
Op de luchthaven van Kflvk wachtte ons de eerste verrassing: daar stond niet onze auto klaar - zoals we verwachtten - maar na wat zoeken en vragen bleek er een kerel op ons te staan wachten die ons mee nam in een busje op weg naar de autorent, een minuut of vijf rijden.
Bij de autorent werden we weer een poot uitgedraaid op de verzekering en het feit dat ze met onze basisverzekering 1000 euro wilden reserveren van mijn creditcard (wat er natuurlijk niet op stond) - gelukkig kostte ons deze poot slechts 68 euro en okee, een leuk klein wendbaar bakkie en hopsakee, met de TomTom richting hotel Base.
Het hotel was voorheen de plek waar families van US Army soldaten konden verblijven. De NAVO troepen hebben hier tot 2006 gezeten. Het hotel ziet er ook camouflage gevlamd uit. De parkeerplaats oprijdend worden we verwelkomd door een enorm schilderij van een uil. Heel mooi en echt bizar...
In het hotel wachtte ons de tweede verrassing: toen we onze kamer betraden bleken we in een voorportaal te komen met drie deuren. Eentje leidde naar een badkamer, en de andere twee naar twee hotel kamers. Badkamer delen dus.
Wij terug naar de receptie en aangegeven dat we expliciet hebben geboekt met private facilities. Nou....een minder gastvrije receptionist had je je niet kunnen bedenken. Het was gewoon bijna om te lachen. Maar uiteindelijk blokkeerde ze toch de andere hotelkamer, dus de badkamer is voor ons.
Na geïnstalleerd te zijn, zijn we in de auto gesprongen en naar Reykjavik gereden, in ongeveer drie kwartier.
De weg is prima begaanbaar en naast de weg is alles bedekt onder een dikke laag sneeuw.
We rijden een stuk door industrie achtig landschap. Een grauwe Bijlmerachtige skyline, met daar achter de besneeuwde bergen die wit afsteken omdat juist daar in de verte de zon straalt. De geur van zwavel, en de sneeuw langs de weg is beroet door de uitlaatgassen. Een naargeestig aangezicht.
Verder richting Reykjavik verandert het landschap stevig: ineens rijden we in een meer vissersdorp-achtige sfeer. De zee, witte bergen en rotsen, gekleurde huisjes, vissersboten. Natuur.
We rijden Reykjavik binnen en parkeren de auto pal voor het penismuseum. Dit is overigens toeval. Toen we afgelopen keer op IJsland waren hebben we wel veel reclame hierover gezien, maar kwamen het museum niet tegen. Nu we er vlak voor parkeerden, hebben we het meteen maar bezocht. Klein van omvang (museum), groot van omvang (walvislullen) en wel grappig om te zien.
Daarna de winkelstraat opgelopen. Daar bruist leven. Muziek, mensen, kletsend in allerlei talen, lachend, winkelend, de geuren die uit de restaurants komen.
We lopen in flink tempo de hele winkelstraat af en weer bergopwaarts via een laterale weg richting de kerk.
In deze kerk, de Hallgrimskirkja, hebben we in de zomer van 2014 een kaarsje gebrand voor Harry. Nu wilden we dat opnieuw doen maar de deuren waren gesloten. Dan maar in gedachten gedaan.
De avond viel en het werd aardig koud. De wind sneed ons in het gezicht en we kregen trek.
Neergestreken in een restaurant en heerlijk gegeten.
Daarna de terugreis naar het hotel aanvaard, lekker heet gedoucht en een plan gemaakt voor morgen.
De zon komt pas 10:15 op, maar dan zijn wij allang op pad richting the golden circle. Halverwege daar breken we deze tocht af en zakken we naar beneden, naar de ranch waar de paarden op ons wachten. Volgens de weersverwachting gaan we een prima rit tegemoet, hooguit wat regen.
Tot morgen!