Tuolumne

Op zaterdag 22 september om 8:30 uur hebben we - zoals elke dag- onze tanks geleegd en water gevuld, en zijn we Yosemite national park in gegaan.
Op de reis er naartoe hadden we stille en mooie uitzichten over Mono Lake.
In Yosemite bezochten we de Tuolumne meadows.
De meadows waren amber gekleurd, zoals men zo mooi zegt hier. De natuur bereidt zich voor op hibernation. Een 7 a 8 maanden periode van sneeuw en vorst.
Hier is niks.
Alleen natuur en stilte.
Op een zeker moment kwamen we bij ‘soda springs’; een paar borrelende oranje poeltjes met bronwater, “carbonated”. Je zag wit uitgeslagen randen op de keitjes wat deed vermoeden dat dit water zout was. Dat was niet zo. Lien heeft het geproefd. Het was prikwater.

Teruglopend naar onze camper rook onze huid helemaal naar ozon. Het was ongeveer 21 graden en zonnig. Heerlijk.
In de verte zagen we de grote rots die de Tuolumne Meadows flankeert. Ineens werden we twee bewegende figuurtjes gewaar.
Vol ongeloof en met open mond hebben we staan kijken en wachten tot ze naar beneden zouden storten. Dat gebeurde niet. Je zag ze gestaag stijgen en uiteindelijk bereikten ze een richel. Geen idee of ze gezekerd waren. Je kunt ze (hopelijk) zien op de foto van de rots. Goed inzoomen. Niet dat boompje maar rechts schuin daar onder.

Het was maar anderhalf uur rijden naar onze campground maar met alle stops kwamen we uiteindelijk om 16.00 uur aan bij Flat Crane. Flat Crane ligt op ongeveer 4900 ft. Het hoogste punt van Yosemite ligt op ongeveer 12117 ft (3600 m).
Ook hier is helemaal niets.
Alleen de geluiden van de natuur en verder hele diepe rust...

We slaan ons kamp op en in het dalende zonnetje schrijf ik, een wijntje drinkend, dit dagverslag. Lien leest haar boek. Om een uur of vijf maken we in de firepit het vuurtje aan om ons avondmaal te bereiden.
We kloven een sparerib af en aten salade.
Om 18:00 uur, toen het ging schemeren, maakten we ‘Smores op het vuur. Ik sus mijn geweten met het idee dat het thuis weer lowcarb en sportschool wordt.
Boven het gebied cirkelt een helikopter; zou er dan toch een klimmer in de problemen zijn gekomen? Of is dit policy in de bergen?

Bij het definitief vallen van de dag wordt het kil en we trekken ons terug in de gerieflijke camper, drinken thee en lezen.

Het wordt vast vroeg nacht, en -3 graden vergeleken bij de 24 graden snachts in Vegas een enorme omslag. De extra deken komt uit de kast..
Morgen reizen we naar de vallei.

Xxx